Midden-Kennemerland

Water, onze vriend en vijand

Regen, gratis verkregen, vochtig aaneengeregen zijn we soms tegen. Regen meestal ongelegen, toch genegen, velden en wegen, schoon te vegen. Regen in achting gestegen, verfrist overwegen, toch een zegen, die regen.
De uitspraak ”Eerst water en de rest komt later” spreekt mij als voormalig vrijwillig brandweerman aan en ik geloof dat eenieder dan denkt aan brandwonden. Maar water is meer dan verkoeling. Water geeft plezier bij sport en recreatie. In bevroren staat kunnen we ons middels schaatsen snel verplaatsen. Het is een (goedkoop )transportmiddel als we denken aan scheepsvaart.  We hebben het dagelijks nodig in ons leven en ons lichaam bestaat voor het grootste deel uit water. Een groot deel van de wereld is water. Een onuitputtelijke bron zou je zeggen. We drinken het, het is een transportmiddel voor mens dier en de natuur groeit door water. De natuur die zo ontzettend veerkrachtig moet zijn bij droogte en overstroming. Regen komt vloeibaar uit de lucht en soms in vaste vorm via sneeuw. Sneeuw smelt uit hoger gelegen gebieden en vult geleidelijk onze rivieren zodat we ons ook ’s zomers kunnen redden als het droger weer wordt. In Nederland hebben we daar een ingenieus systeem aan gekoppeld waardoor we het tekort en het teveel kunnen afvoeren en aanvullen. Drinkwater wordt dagelijks aan huis geleverd en is dan zo schoon dat het ons in leven houdt. Dat (drink)water is dan voorgezuiverd en gefilterd door het waterleidingsbedrijf. Omdat het water dat we extra nodig hebben via onze rivieren en het IJsselmeer steeds vuiler wordt is zuivering ook moeilijker en kostbaarder.

We moeten dus zuinig zijn op dat kostbare drinkwater dat bij ons via de natuur (lees duingebied) verder gezuiverd wordt. Verspilling bij gebruik van drinkwater moeten we zo veel mogelijk zien te vermijden. De auto wassen, het straatje schrobben en de ramen zemen is ook verspillen. Het duingebied is een grote buffer, zeg maar een grote waterzak of waterbel boven op het brakke water daaronder. Uit deze zoetwaterzak kunnen wij onze behoefte onttrekken mits we er voldoende in laten door infiltratie of gewoon regen (hemelwater). Onttrekken we te veel water dan wordt het zoete water zout (brak) en niet drinkbaar en de natuur sterft. Kortgeleden vernam ik dat de helft van alle waterbedrijven in het land in 2030 een tekort aan waterreserves zullen hebben. We gebruiken dus te veel in verhouding tot onze voorraden en dat is iets om over na te denken.
We hebben de laatste tijd ervaren dat we ook wel eens te veel water in onze omgeving hebben en dat noemen we wateroverlast maar eigenlijk moeten we dankbaar zijn op dat tijdelijke wateroverschot. Met de gedachten dat onze dijken sterk genoeg zijn zullen we voor lief moeten nemen dat er kelders vollopen en de duinen tijdelijk natter zijn. Stel dat we altijd gebrek zouden hebben aan goed water dan zouden we misschien wat minder zo royaal met ons drinkbaar water omgaan. Misschien zouden we dan wel meer (regen)water opslaan, te beginnen bij huis. Middels regentonnen en putten zouden we meer waterbuffers kunnen aanleggen. Dan zouden we ook met minder gemak onze tuinen betegelen en de ondergrond beter bewerken waardoor de tuin meer als spons voor drogere tijden zou fungeren. Een mooi standpunt om het komende jaar over na te denken. Water moeten we meer koesteren als vriend en minder zien als vijand. Laten we als Groei en Bloeiers het goede voorbeeld geven

Nico Brantjes